Zo lossen zij het op:

​

1.    Op school hebben we duidelijke afspraken over wanneer we bereikbaar moeten zijn en wanneer niet. Dat geeft rust. Ik heb een pak apps van mijn telefoon gegooid en alle meldingsgeluiden uitgeschakeld. Ik kan nu beter ontspannen.

​

2.    Weer een vernieuwing? Ik haal diep adem en denk: ik heb dat nog nooit geprobeerd, dus het zal wel lukken (Pipi Langkous). Ik zie een vernieuwing niet meer als iets extra, maar als een nieuwe manier om te kijken naar dingen die ik al doe.

​

3.    Ik heb geleerd uit mijn burn-out. Ik weet waar ik goed in ben en waarin niet. Ik voel wat me energie geeft en wat me energie kost. Mijn directie heeft ervoor gezorgd dat mijn job daarop is afgestemd. Ik voel me herboren en vol energie. Het team kan op me rekenen!

​

4.    Alles goed doen is onmogelijk. Ik heb een onderscheid gemaakt tussen de essentie in mijn werk en de ruis. Ik ga voluit voor de essentie. De ruis: tja, geen ramp als iets eens niet of niet zo goed wordt afgewerkt.

​

5.    Als op beleidsniveau iets wordt beslist waar ik het niet eens mee ben, maak ik er een sport van om constructief oplossingen te zoeken. Ik kan vaak de beslissing niet veranderen, maar wel hoe ik er mee omga. Onder andere met positieve humor help ik mezelf en het hele team vooruit.

​

6.    Dankzij goede vergadertechnieken wordt er oprecht rekening gehouden met wat ik denk. Sterker nog: Mijn ‘alternatieve’ blik op veel zaken maakt onze beslissingen sterker.

​

7.    Wat er ook op mijn bord ligt, ik maak als directie tijd om regelmatig iedereen de drie magische vragen te stellen: 
Hoe gaat het met je?
Waar ben je mee bezig?
Hoe kan ik helpen?
Sinds ik dat doe, krijg ik zelf regelmatig die vragen. Ik voel me weer echt een deel van het team.